Dilin yapısı, bir satranç oyununun yapısı gibidir.00 Nasıl ki, satrançta her taşın kendine
göre bir adı, görevi ve oyun bütünü içinde bir işlevi varsa dildeki isimler, sıfatlar, cümle,
deyim ve atasözleri da hem kendi başlarına hem de bütün içinde böyle işlevlere sahiptir.
Oyunu kavratmak için her taşın işlevini ve manevra alanını bilmek gerektiği gibi, dili
anlayabilmek için de buna benzer, bir önbilgiye sahip olmak gerekmektedir. Bütün bunlarla
birlikte, insan dili, kuşaktan kuşağa aktarılabilen, toplumların çeşitli özelliklerini yansıtan,
toplumun kültür varlığı sayılan köklü bir düzene sahiptir.
00 Dilin, hem zihin hem de
düşünceyle önemli ölçüde bir temas halinde olduğu açıktır. Bunun nasıl ifade edilebileceği ise
bunun kadar söz götürmez biçimde ortaya konamamıştır. Condorcet, dilin, zihinsel ve
düşünsel edimlerle bağlarını şu şekilde ifade etmiştir: “Dillerin başlangıcında aşağı yukarı
her kelime bir mecaz, her cümle bir temsildir.
00 Zihin, şekilli anlamla öz anlamı birdenbire
kavrar; kelime, fikirle birlikte bu kelimenin anlattığı benzeri hayali de ortaya koyar. Ama
zihin, bir kelimeyi bir şekilli anlamda kullanma alışkanlığıyla ilk anlamından soyarak yalnız
onun üzerinde kalır; böylece baştan şekilli olan bu anlam, yavaş yavaş aynı kelimenin hem
gündelik, hem öz anlamı oluverir.