Takıyye, dinî, manevî veya dünyevî zararları önlemek için kişinin muhalifler karşısında imanını veya inancını gizlemesi olarak Şiileri korumak ve Şiî mezhebini baskılar ve siyası zorluk şartlarından korumak için kaçınılmaz bir durumdu. İmam Sadık, Eban b. Tağleb, mescitte, ehl-i sünnet fıkhı ve görüşleri üzere kendisine halk tarafından sorulan sorulara cevap vermekle görevlendirildi. Bu yüzden Şia’ya ait haberlerin bir kısmı takıyye şartlarında rivayet edilmiştir. İmam Sadık, bu şartlarda bazen halka açık toplantılarda Sünni inançlarına uygun konuşmalar yapar, fetvalar verirdi. Bu sebeple Şiî rivayetlerin incelenmesinde önemli konulardan biri, takıyye şartlarında söylenmiş olan hadislerin tanınmasıdır. Bu takıyye metodu, İmam'ın tefsir yöntemini de etkilemiş, ayetlerin hükümlerini ve derin anlamlarını kendi öğrencilerine anlatırken, onları zamanın şartlarına ve muhatapların anlayışına göre farklı şekillerdeyorumlamıştır. (Kuleyni, 0000)
Dini, mənəvi və ya dünyəvi zərərin qarşısını almaq üçün öz imanını və ya əqidəsini müxaliflərdən gizlətmək əməli olaraq təqiyyə şiələri qorumaq və şiə məzhəbini zülm və siyasi çətinliklərdən qorumaq üçün əvəzsiz bir şərt idi. İmam Sadiq, Eban b. Tağlibə məsciddə camaatın əhli-sünnənin fiqh və rəyləri ilə bağlı verdiyi sualları cavablandırmaq tapşırılmışdı. Bu səbəbdən şiə xəbərlərinin bir qismi təqiyyə şərtləri ilə nəql edilmişdir. Belə bir şəraitdə İmam Sadiq bəzən camaat məclislərində sünni əqidəsinə uyğun çıxışlar edir və fətvalar verirdi. Bu səbəbdən də şiə rəvayətlərinin tədqiqində mühüm məsələlərdən biri təqiyyə şərtləri ilə deyilən hədislərin tanınmasıdır. Bu təqiyyə üsulu İmamın təfsir üsuluna da təsir etmişdir; ayələrin hökmlərini və dərin mənalarını tələbələrinə izah edərkən, onları dövrün şərtlərinə və müraciət edənlərin anlayışına uyğun olaraq müxtəlif cür şərh etmişdir. (Küleyni, 0000)