Ne acaib bir zamandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım kalmadı
Gül gibi güldükce güller açılırdı bir zaman
Ağlamadan gayri şimdi hiç emanım kalmadı
Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Akl-ü fikrim bitti gitti hiç izanım kalmadı
Bir acaib ruzigar esti bahar-i ömrümde
Erdi hizan gönlüme hiç hoş zamanım kalmadı
Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı
Nə qəribə bir vaxtdır ki, yaram qalmadı
Sevgilim getdi, qardaş, kinim qalmadı
Bir zamanlar var idi ki, gül kimi gülürdüm, güllər açardı
İndi ağlamaqdan başqa heç bir təhlükəsizliyim qalmadı
Sağolmaz bir bəlaya düşdüm, ağlıma çarə yoxdu. mənası qalmadı
Qərib yel əsdi ömür baharımda
Haqqın oldu könlümdə, xoş vaxtım qalmadı
Taleyimə yaxşı rəftar etmədin, ey qismət, sənə aydın oldum
Təyyar, belə zülm etmək olarmı, xanımım